ဝမ်းတွင်းပါ ရေတိမ်ဆိုတာ?

 -

 

ဝမ်းတွင်းပါ ရေတိမ် ( Congenital Glaucoma)။

ဝမ်းတွင်းပါ ရေတိမ်ဆိုတာ ကတော့ သန္ဓေဆောင်စဉ်ကာလမှာ မျက်လုံးရဲ့ drainage လမ်းကြောင်းက ပုံမှန်အတိုင်း မဖွံ့ဖြိုးတဲ့အတွက် ကလေးတွေမှာ ဖြစ်ပွားတဲ့ ရေတိမ်မျိုး ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီရေတိမ်ကလည်း ရှားပါးတဲ့ အမျိုးအစား ဖြစ်ပြီး မျိုးရိုးလိုက်တဲ့ ဝေဒနာ မျိုး ဖြစ်ပါတယ်။ ရေတိမ်ဝေဒနာက အရမ်း မရှုပ်ထွေး တဲ့အချိန်မှာ အသေးစားခွဲစိတ်မှုလုပ်ကာ ပြင်ဆင်နိုင်ပြီး တစ်ချို့လူနာတွေမှာတော့ ခွဲစိတ်မှု အပြင် ဆေးဝါးပါ အသုံးပြုပြီး ကုသရလေ့ရှိပါတယ်။ ဒီဝေဒနာ ဖြစ်ပွားရင် ကလေးရဲ့ မျက်လုံးဟာ တိမ်ဖုံးနေပြီး ပုံမှန်ထက် ကြီးနေမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

ရေတိမ်ရဲ့ ဝေဒနာတွေက ဘာတွေလဲ။

လမ်းကြောင်းပွင့်ရေတိမ်နဲ့ သာမန်ဖိအားရှိရေတိမ်တွေကတော့ ရောဂါ ဖွံ့ဖြိုးချိန် ကြာတဲ့အတွက် အချိန်ကြာတဲ့အထိ ရောဂါ လက္ခဏာတွေကို တွေ့ရမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ မကုသဘဲ ဒီအတိုင်းနေမယ်ဆိုရင်တော့ မျက်လုံးရဲ့ အနားစွန်းတွေမှာ မြင်ရတော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီလို ဖြစ်တဲ့အခါ ပုံမှန်အတိုင်း မျက်လုံးက အပြည့်အဝ မမြင်တော့ဘဲ မျက်လုံးအနားစွန်းက အရာတွေကို မြင်နိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီလို အနားစွန်းတွေ မမြင်ရတဲ့အခါ ပိုက်တစ်လုံးမှ တစ်ဆင့် ကြည့်နေသလိုပဲ အရာဝတ္ထုများကို အလယ်ပိုင်းသာ မြင်ရမှာ ဖြစ်ပါ တယ်။

ရေတိမ်အတွက် စမ်းသပ်ခြင်း။

ပုံမှန်မျက်လုံး စစ်ဆေးနေခြင်းက ရေတိမ်ဖြစ်နေပြီသလားဆိုတာကို သိဖို့ အတွက် အကောင်းဆုံး နည်းလမ်း ပါပဲ။ စမ်းသပ်နိုင်တဲ့ နည်းလမ်းတွေကတော့

• မျက်လုံးတွင်း ဖိအားကို တိုင်းတာခြင်း၊
• အမြင်အာရုံကို စစ်ဆေးခြင်း၊
• မျက်ကြည်လွှာ အထူကို စစ်ဆေးခြင်း၊
• အနုကြည်မှန်ပြောင်းများဖြင့် အမြင်အာရုံဆိုင်ရာ နာဗ်ကြောများ ပျက်ဆီးနေသလားဆိုတာကို စစ်ဆေးခြင်း၊
• အမြင်အာရုံ နာဗ်ကြောများရဲ့ ပုံရိပ်ဖမ်းယူပြီး စစ်ဆေးခြင်း၊
• မျက်လုံးရဲ့ drainage လမ်းကြောင်းကို စစ်ဆေးခြင်းတို့ ဖြစ်ပါတယ်။

ရေတိမ် အတွက် ကုသမှုနည်းလမ်းများ (ဆေးဝါး)။

ဒီနည်းလမ်းမှာဆိုရင်တော့ ရေတိမ်ကို ကုသဖို့ အတွက် မျက်စဉ်းဆေးနဲ့ ဆေးဝါးများကို မှီဝဲရမှာ ဖြစ်ပြီး ဒီဆေးဝါးတွေက မျက်လုံးက ထုတ်လုပ်တဲ့ အရည်ပမာဏကို နည်းပါးစေပြီး ခန်းခြောက်စေမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ရေတိမ်ဖြစ်မလာစေဖို့ အတွက် ဒီဆေးဝါးတွေကိုနေ့တိုင်း မှီဝဲဖို့လိုပြီး မျက်လုံးပူစပ်ခြင်း၊ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ဖြစ်ခြင်း နဲ့ နီရဲလာခြင်းတို့ ဖြစ်လာရင်တော့ ဆရာဝန်ထံ အမြန်ဆုံးသွားရောက်ပြသသင့်ပါတယ်။

လေဆာဖြင့် ခွဲစိတ်ခြင်း။

လမ်းကြောင်းပွင့် ရေတိမ် (Open-Angle Glaucoma) ဖြစ်နေမယ်ဆိုရင်တော့ ဆရာဝန်များက မျက်လုံးတွင်း ဖိအားနည်းပါးစေဖို့ အတွက် လေဆာခွဲစိတ်မှု ပြုလုပ်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလေဆာ ခွဲစိတ်မှုကို ဆေးဝါးတွေ မှီဝဲနေရင်တောင် မျက်လုံး ဖိအားက မနည်းသွားတဲ့လူတွေနဲ့ ဆေးကြောင့် ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေကို ခံစားနေရတဲ့ လူတွေကို ကုသပေးလေ့ရှိပါတယ်။

ပထမဆုံး ဆရာဝန်က မျက်လုံးကို ထုံဆေးပေးမှာ ဖြစ်ပြီး လေဆာ အလင်းတန်းနဲ့ မျက်လုံး အတွင်း အရည်များ စီးဆင်းစေရန်အတွက် drainage လမ်းကြောင်းကို အပေါက်ဖောက်ပေးမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ လေဆာ ခွဲစိတ်မှုတွေက မျက်လုံးတွင်း ဖိအားကို နည်းပါးစေနိုင်ပေမဲ့ ရေရှည်သိပ်မခံပါဘူး။ ဒီခွဲစိတ်မှုကိုတော့ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်း အသုံးပြုနေကြတာ ၂၆ နှစ်ကျော်ရှိနေပြီ ဖြစ်ပါတယ်။

ခွဲစိတ်မှု။

ဆေးဝါးနဲ့ လေဆာ ခွဲစိတ်မှုတွေက မျက်လုံးတွင်းဖိအားကို မနည်းစေဘူးဆိုရင် ဆရာဝန်တွေကတော့ မျက်လုံးတွင်း ဖိအားနည်းပါးစေတဲ့ ခွဲစိတ်မှုကို ပြုလုပ်ပေးမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

ခွဲစိတ်မှု ပြုလုပ်တဲ့ နည်းစနစ်ကတော့ ဆရာဝန်ဟာ မျက်လုံး အပြင်ဘက်ဆုံးက အဖြူသားမှာ အပေါက်လေး ဖောက်ပြီး မျက်လုံးတွင်းအရည်တွေ ပိုစီးဆင်းစေဖို့ ပြုလုပ်ပေးမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

ဒီခွဲစိတ်မှုကို ခံယူပြီးတဲ့ လူတစ်ဝက်လောက်တော့ ရေတိမ်ဆေးတွေ ဘာဆေးမှ သောက်စရာမလိုတော့ပါဘူး။

ဒါပေမဲ့တစ်ခါတစ်ရံမှာတော့အပေါက်က ပြန်ပိတ်သွားနိုင်တဲ့အတွက် ဒုတိယအကြိမ် ပြန်ခွဲစိတ်ဖို့လိုပါလိမ့်မယ်။ ဒီလို ခွဲစိတ်မှုဟာ ရေတိမ်ကြောင့် အမြင်အာရုံ ဆုံးရှုံးခြင်းကိုတော့ ပြန်လည်ကောင်းမွန်စေနိုင်မှာ မဟုတ် ပါဘူး။

သင့်ရဲ့ အမြင်အာရုံကို ကာကွယ်ပါ။

ရေတိမ်ရှိတဲ့ လူတစ်ဝက်လောက်က သူတို့မှာ ရေတိမ်ရှိနေမှန်းတောင် မသိကြပါဘူး။ ဒါ့ကြောင့် အမြင်အာရုံ ကွယ်ခြင်းကို ကာကွယ်ဖို့အတွက် မိသားစုသမိုင်းမှာ ရေတိမ်နဲ့ တစ်ခြားသော ရောဂါများရှိသလားဆိုတာ သိအောင်လုပ်ထားပါ။

မျက်လုံး စစ်ဆေးမှုကို တစ်နှစ်မှ နှစ်နှစ် အတွင်း တစ်ကြိမ်ခန့် စစ်ဆေးပါ။ သင့်ရဲ့ ဆရာဝန်က သင့်မှာ ရေတိမ်ရှိ နေပြီလို့ ပြောလာရင် သူ့ရဲ့ ညွှန်ကြားချက် အတွက် လိုက်နာပြီး ထူးခြားမှုတွေ တွေ့လာတာနဲ့ အမျှ အချိန်နဲ့ တစ်ပြေး ညီ ကာကွယ်ဖို့ လိုပါတယ်။

ရေတိမ်ဖြစ်နေပြီဆိုရင်။

မျက်စင်းဆေးတွေ၊ ခွဲစိတ်မှုတွေဟာ ရေတိမ်ကိုကာကွယ်ပေးနိုင်ပြီး အမြင်အာရုံဆုံးရှုံးခြင်းမှ ကာကွယ်ပေး နိုင်ပါတယ်။ သင့်အနေနဲ့ မျက်လုံးတွင်း ဖိအားကို အမြဲတမ်း သိနေဖို့ အတွက် စစ်ဆေးမှုတွေလုပ်နေဖို့လိုပြီး ခွဲစိတ်ပြီးပြီဆိုရင်လည်း တစ်နှစ်အတွင်းမှာ ၂ ကြိမ်ခန့် မျက်လုံးတွင်း ဖိအားကို သွားရောက်စစ်ဆေး သင့်ပါ တယ်။